ჯეფრი დამერი – “მილუოკის კანიბალი”, ამერიკის ისტორიაში ერთ-ერთი ყველაზე საზარელი ამბავი

ჯეფრი ლიონელ დამერი ჩვეულებრივ ამერიკულ ოჯახში დაიბადა. მისი ბავშვობა თითქოს არაფრით გამორჩეული იყო, თუმცა ფსიქოლოგები მოგვიანებით აღნიშნავდნენ, რომ პატარა ჯეფრი ყოველთვის ინტერესდებოდა მკვდარი ცხოველებით, და dissektion-ით (დაშლით).

მოზარდობიდანვე გამოჩნდა მისი სექსუალური იდენტობის შიდა კონფლიქტი, რომელიც მალევე გადაიზარდა ბნელ ფანტაზიებში – დამერს იზიდავდა იდეა, რომ ადამიანი მას ეკუთვნოდა სრულად – სხეულით და გონებით.

პირველი მკვლელობა – გზა უსასრულო სიბნელისკენ

1978 წელს, 18 წლის ასაკში, ჯეფრიმ პირველი მკვლელობა ჩაიდინა – სტივენ ჰიკსის. მას ჯერ ბოთლით სცემა, შემდეგ კი დაახრჩო. შემდეგი ათწლეული დამერმა უმეტესად მშვიდად გაატარა, თუმცა 1987 წლიდან დაიწყო მისი სისხლიანი პერიოდი.

სასიკვდილო სერიული ტალღა

1987-დან 1991 წლამდე, ჯეფრი დამერმა:

• მოკლა 17 ახალგაზრდა

• ცხედრებს ინახავდა საკუთარ ბინაში – ზოგიერთს მაცივარში, ზოგს მჟავაში

• ეწეოდა კანიბალიზმს – ნაწილობრივ ჭამდა მსხვერპლთა სხეულებს

• აწყობდა ფოტოსესიებს ცხედრებთან

• ცდილობდა ზომბების შექმნას, მსხვერპლებს თავში მჟავას აყრიდა, რომ მათ დამორჩილება შეძლებოდა

მისი ბინა მილუოკიში ნამდვილ სასაკლაოს დაემსგავსა – როდესაც პოლიცია შემოიჭრა, იპოვა:

• მაცივარში თავი და ორგანოები

• ფოტოების გარდაცვლილებთან

• ცოცხალი ბიჭის ნარჩენები საწოლთან

• და კედელზე მიჭედებული დღიური.

როგორ აიყვანეს

1991 წლის ივლისში, ერთ-ერთი მსხვერპლის – ტრესი ედვარდსის – გაქცევამ ყველაფერი შეცვალა. ტრესი შიშველი გამოვარდა ბინიდან ხელბორკილებით და პოლიციას აცნობა დამერის შესახებ.

როდესაც სამართალდამცავები ბინაში შევიდნენ, მაშინვე იგრძნეს მძაფრი სუნი. რასაც შემდეგ ნახეს, მათ კარიერაში ვეღარაფერი გადაფარავდა.

სასამართლო – შეშლილი თუ გამიზნული?

დამერის ადვოკატები ცდილობდნენ ფსიქიკური არასტაბილურობის მტკიცებას, თუმცა ექსპერტებმა დაადგინეს, რომ ჯეფრი დამერიმ იცოდა, რას აკეთებდა.

1992 წელს ის გაასამართლეს და 957 წლით თავისუფლების აღკვეთა მიესაჯა. თუმცა ციხეში დიდხანს ვერ დარჩა – 1994 წელს მას თანამესაკნემ, კრისტოფერ სქარვერმა, თავი ჩაუმტვრია და მოკლა.

შოკირებული საზოგადოება – მშობლების მწუხარება

დამერის დედა ფსიქიკურად დაეცა. მამამ – ლიონელ დამერმა – მოგვიანებით დაწერა წიგნი „A Father’s Story“, სადაც საკუთარ თავს კითხვას უსვამდა: “რატომ ვერ შევნიშნე?”

კულტურული გავლენა

დამერის საქმეზე გადაიღეს:

• დოკუმენტური ფილმები (Netflix-ის „Dahmer – Monster“)

• მხატვრული ფილმები და სერიები

• ფსიქოლოგიური ანალიზები, რომლებიც ადამიანის ბოროტების ფესვებს იკვლევენ

დასკვნა – როდესაც ადამიანი ურჩხულად იქცევა

ჯეფრი დამერის საქმე წარმოუდგენელ რეალობას გვაჩვენებს – როგორ შეიძლება ჩვეულებრივი, თავმდაბალი ადამიანი რეალურად ცხოველის დონეზე დაქვეითდეს და ცივსისხლიანი მკლელი გახდეს. ეს არ არის მხოლოდ დანაშაულის ისტორია – ეს ადამიანის ბუნების სიღრმისეული, საზარელი კვლევაა.

ილია ბოჭორიშვილი

ვებგვერდის ადმინისტრატორი.